11 yıl iş nedeniyle seyahat edip otellerde yaşayınca, bir süre sonra doğal seleksiyon ‘gurme’ olmaya başlıyorsunuz.
Benim yolcuğum da böyle başladı. Gurme, esasen kabul etmediğim bir kelime. İçinde yılları,
deneyimleri, bolca okumaları kapsıyor. Ne kadar okusamda yetmediğini biliyorum. Daha çok öğrenmek için aşçılık okuyorum ya da şarapla ilgili kitaplar.
Zeytini öğrenmeye çalışıyorum ama hala olmadım.
Olunca işin keyfi kaçar gibi geliyor.
Dolayısıyla kendim için tanımlayacağım olsa olsa ‘lezzetli yemek düşkünü’ olur. Çok acıktığımda ayak üstü bir şey atıştırmam. Mutlaka bulunduğum yerde en iyi lezzet nerede diye araştırırım. 24 saatte üç kez besleniyorsak en keyifli tada ulaşmalıyım. Kısacası keyif için yiyorum.
MACERA, DÜKKAN NO:10’LA BAŞLADI
Gelelim, yıllardır fahri olarak yaşadığım
Bodrum’un lezzetlerine… Keçi Bodrum Gülören Cengiz Kesmen & Aykut Kesmen…
Son yıllarda en sevdiğim oluşum, sokak aralarında açılan minik yerel meyhaneler. Bodrum’daki
sokak arası meyhanelerin ilk ve öncüsü ise Dükkan No:10’du. Keçi’nin ilk işletmesiydi.2011’de hizmete giren mekan, denize çıkan birsokak arasında beş masalı bir meyhaneydi. Ama 2.5yıl sonra kapandı. 2017’de ise ‘Keçi’ olarak yine mahalleye geri döndü.
Şimdiki yeri, eski dükkanın çaprazı. Günlük taze yerel mezelerden oluşan menüsüyle yerel lezzet arayanların uğrak noktası.
MEZELER İÇİN AYRI BİR MASA VAR
Bilen bilir, ben Bodrum’un kışlarını daha çok severim. Yine bir kış günüydü Keçi’yi keşfettiğimde. Menü istediğimizde sahibi, “Meze masasına bakabilirsiniz” demişti. İçeride bir
meze masası var ve o gün yapılmış taze mezelerden oluşuyor. “Mezeler bu
akşam için hazırlandı, istediğiniz kadar alın, bitince gerisi yok” demişti. O an için şaşırmıştım. “Bizde böyle. Akşam üstü hazırlar, günlük yaparız. Hem israfı önleriz, hem de misafirlerimize taze mezeler ikram ederiz” diye de eklemişti. Standart bir menüleri yok. Çünkü mevsiminde sebzeler, günlük taze ürünlerle misafirlerini ağırlıyorlar.
GEÇMİŞLERİ GİRİT’E DAYANIYOR
Bu yıl da ziyaret ettim. Hala aynılar, değişmemişler. Değişen tek şey masaların artması.
Yazın balık olmuyor. Mevsiminde ve günlük balık servis edilebiliyor. Bir gün önce yapılan
rezervasyonlarda gruplara özel tandır da hazırlıyorlar. Bu sene değişen bir başka şey de etrafı daha cıvıl cıvıl olmuş. Onları gören başka işletmeler eklenmiş. Eski, dar Bodrum sokaklarına yeni bir tat katmışlar. Yan komşu kapı önünde akşamki yemeğin sebzesini ayıklarken ya da muhabbeti yaparken, diğer köşede akşamcıların iç içe olması aslında Bodrum’un ne kadar da eğlenceyle ve keyifle grift bir ilişkileri olduğunun, kent kültürünün bunun üzerine kurulduğunun en güzel örneği değil mi?
Gülören Hanım, göçmen. Ataları Hanya’dan gelmiş. Yani lezzetli Girit mezeleri aileden
gelme. Keçi’nin menüsünde öne çıkanlar arasında ise turna yemişi, mantar, patlıcan çiroz
ilk sırada. Fırında Girit kabağı, erikli cacık, Girit ezme, labneli ızgara patlıcan da damak
çatlatıyor. Mezeler 20-30 TL aralığında. Prensip olarak çiftlik balığı satmıyorlar.
Bu arada bu yazım Hürriyet Gazetesi Bodrum Milas ekinde yayınlandı , gazete sayfalarını da ekliyorum yazıya . Bundan sonra her hafta, lezzetli yemeklerin düşkünü olarak,
Bodrum ve Milas’ın fark yaratan mekanlarını Bodrum Milas ekinde de yazmaya çalışacağım.
