Genel

Bir gün bir şey oldu ve ben özgürlüğüme kavuştum... Tam 11 yıl 8aylik bir alışkanlıktan , bir agustos gunu kurtuldum... Artık pazarın tadı damağımda kalarak ,pazartesileri kafama takmıyorum, gece yarın sabah ne giysem acaba diye düşünmüyorum... Bunun gibi bir sürü çok şükürlerim var.... Bir gün gelir ve yol biter... Hayatın bir sürü caprasik yollardan oluşarak kendi yolunu bulduğunu varsayarsak, Hürriyet icin girdiğim yol bitti... Simdi...

Günaydın :) Benim gibi uykuyu deli gibi seven biri için,  günaydin kelimesi kadar mutluluk veren bir başka kelime daha olamaz:) Biraz çelişkili , ama kendimdeki çelişkileri çözmeyi bırakalı uzun zaman oldu.... Yeni taşındığım sokak sakinleri ilk baslarda biraz  garipsemis olabilir, sabah afyonları patlamamış insanlara gunaydın diye sırıtan biri , biraz garip gelmis olabilir. Martı sesleri ile uyanılan bir sabahta nasıl surat asabilir ki...

1 aydır böğrüme bir fil musallat oldu, ittiriyorum, gitmiyor.... Umursamıyorum ,bu sefer kıpraşıp, ben buradayım hahahah dercesine en olmadık zamanda zıplıyor ... bir filden kurtulmanın yolu ne olmalı ki.... anladım ki bir şeyi yok sayarak, yok sayılmıyor.... sen ne kadar motive olup;  tamam fil orada dursun ben yola devam edeceğim desen de olmuyor... noolacak anlamadım ki ...  hayatımda bir cüce kaplumbağam vardı, onu birine hediye...

Teknesi olup, her hafta sonu Samos, Sakız, Kos gezip duran insanlar var ya .....  o tekneyi arkadaşlarıyla paylasmıyorlar ya....  insallah güneş alerjisi olursunuz.... İstanbul'da yaşayanlar bu cümleye küfretse de kusura bakmasınlar ege'de hayat böyle geçiyor.... hafta içi , hafta sonu gezip eğlenmek için çalışıyoruz biz..... bir türlü metropol insanı olmayı beceremiyoruz, bilmediğimiz yarınlara çalışmak , egeli için çok olası bir durum değil.... neden mi hafta...

80 leri gördük,siyah beyaz tvyi... Pttden telefon bağlatılırdı,... sokakta bir evde telefon olurdu uzaktaki sevdiklerimizle konuşmak için komşu evinde bağlantının kurulmasını beklerdik,sonra her eve girdi önce tv,sonra telefon...(yada önce tv bilemedim ) Sonrası çok hızlıydı... Ama hep ekonomik bir krİzi yönettik,hep küçük bir grup zengin büyük bir grup fakir idi...özalları gördük ,papatyaları,tansu geldi sonra ekonomistti sözüm ona iyileşecektik ama olmadı...... Biz evrimini tamamlamayan bir...

şimdi göç zamanı Eski ve atmaya kıyamadığım kötü anıları çöpe atma zamanı... ''ama şirin''  deyip atamadığım o sevimli bibloyu şimdi başka eve ziyarete yollama zamanı ... şimdi yeni bir evde, yeni enerjilerle ve sahiplerle buluşma zamanı .... benim evimdeki enerjisi tükendi bitti... yıllardır kullanılmayan tabak bardakları da kullanacak insanlara yollama zamanı... daha minimal , daha kendim olduğum, yepyeni bir yaşam alanına geçme zamanı.... biriktirdiğim ışığı yansıtma zamanı...

şimdi herkes bir tık atmıştır, bu kız delirdi galiba diye ama şaşırmayın sex falan yazmadım , tık oranını ne kadar etkilediğini test etmekteyim....:):):) bu da yılın son şakası olsun :) şimdi alt başlığımıza geçelim    güzel günler sana gelmez sen onlara gideceksin .... Yeni yıl yaklaştıkça hele ki bu son gün; bir sürü yapmayacağım ve yapacağım listelerimiz oluşur ... Benim yok mu elbette var...

onca kalabalık içinde bazen uyuşmuş bir şekilde sadece çalışıyoruz   ne dost hatırlıyoruz, ne arkadaş....  gün içinde delirmiş iletişim çılgınlığından,  akşam olunca çalan dost telefonlarını bile açmıyoruz.... bazen susmak için yapıyoruz, biraz kendi hava sahamızda  nefes alalım diye... çok yoğunum, çok kalabalığım diye dertleniyoruz.... ama bir an geliyor.... o hayatımız boyunca yaşadığımız ama bir türlü alışamadığımız , en acı anda ... bir dostu uğurlarken hatırlıyoruz..... yalnızız lan işte...

bazen öyle hızlı geçiyor ki zaman , gerçek miydi diye idrak etmeye nefes aralığı kalmadan, başka bir olay , başka bir sorun , başka bir aktivite, bazen başka bir aşk, bazen başka bir iş vs.... bunun en sorun hali de ;kimse kendini dinlediği zamanlar yaşamıyor , yaşadıkları sorunları idrak etmeden yeni bir soruna atlıyorlar, en başta sorun değil kurtuluş olarak...

Uzun zaman olmuş yazmayalı ... Güya Haftada 2 gün burada yazıp, içimi dökecektim ,dostlarımla nasılsın demeden daha özet iletişimler kuracaktım... Ama olmadı, galiba ben özet ve  hap iletişim şekillerinin insanı değilim.... daha uzun sohbetlerin insanıyım galiba ... ''bir kahve içelim ''buluşmalarımın, olmadığını farkettim, bu yüzden kahve içelim buluşması yemeğe uzuyordu... Galiba kısa süreli yolculuklar bana göre değil, o yüzden devamlı yollardayım :):)) uzun bitmeyen yazda...