Godalak aslında yine Rum kardeşlerimizden bize kalmış bir gelenek .
Eskiden köy meydanlarında ortak fırın olup, belirli günler fırın yakılır ve köyün kadınları ekmeklerini pişirirmiş .(Burada büyük bir parantez açmak istiyorum köy meydanındaki ortak fırın hem enerjiyi ortak kullanıp tasarrufu sağlarken hem de kadının sosyalleşmesini sağlıyormuş)
ama bu arada çocukları köy meydanında zaptetmek ve uslu durmalarını en önemlisi onların ayaklarına bağ olmamalarını sağlamak gerekliliğinden çıkmış, üretilmiş denilebilir.
Hamurlar yoğrulup, ekmekler mayalanırken çocuklara hadi gidin hepiniz birer yumurta bulun derler , çocuklar köye yayılırlar yumurtayı bulan annesinin yanına gelir o yumurtalar iyice yıkanıp temizlendikten sonra bir minik top hamurun içine gömülür ve fırına verilirmiş.
o sırada çocuklar merakla acıkan karınlarını da doyurmak için fırın başında beklerlermiş .
ekmek pişince içinden haşlanmış katı yumurta çıkarmış.
Çocuk yumurtayı kabuğundan çıkarır ekmeğine katık ederek yemeğini yermiş.
Şu anda bildiğim kadarıyla eski bir rum köyü olan Seferihisar’ın bademler köyünde yapılıyor.
Bademler köyünü bir sonraki yazıda anlatacağım 😉
